To Twój adres IP!
Chcesz mieć pewność, że twoje połączenie internetowe jest bezpieczne i że nie grozi ci ryzyko ze strony hakerów - bys mógł bez zmartwień korzystać z publicznego Wi-Fi
Chcesz chronić swoje dane, by twoja aktywność związana z przeglądaniem nie była śledzona przez reklamodawców, dostawców usług internetowych lub rządy
Chcesz móc oglądać seriale na Netflix, Amazon Prime Video, Disney+, HBO Max, Hulu i innych platformach streamingowych
Adres IP, czyli adres protokołu internetowego, stanowi unikalny ciąg cyfr przypisywany każdemu urządzeniu w chwili połączenia z Internetem. Rozwiązanie to umożliwia wzajemną identyfikację i komunikację między urządzeniami w sieci, działając w analogiczny sposób do adresu zamieszkania. Przykładowo, gdyby ktoś chciał nadać list do innej osoby, musiałby najpierw znać adres odbiorcy.
Komunikacja w Internecie odbywa się w podobny sposób. W chwili wpisania adresu witryny internetowej w przeglądarce (np. www.google.com) urządzenie musi wyszukać odpowiadający danej witrynie adres IP. Wynika to z faktu, że urządzenia potrafią „zrozumieć” jedynie liczby, a nie wpisane przez użytkownika litery i słowa. Po znalezieniu adresu IP witryny, przeglądarka może wczytać odpowiednią zawartość na ekranie użytkownika. Adres IP użytkownika musi pozostawać publicznie dostępny, aby umożliwić komunikację z innymi urządzeniami w sieci. Choć taki stan rzeczy jest niewątpliwie wygodny, potencjalnie naraża też jego prywatność w Internecie.
IPv4 i IPv6 stanowią po prostu odrębne wersje adresów IP. Kiedy adresy IP powstały po raz pierwszy, były one oparte na standardzie IPv4. Standard ten składa się z 4 serii liczb w zakresie od 0 do 255, przyjmując przykładową formę „192.168.1.1”. IPv6 stanowi nowszy format adresów IP, reprezentowany przez 8 grup cyfr w układzie szesnastkowym, przykładowo: 2001:cdba:85a3:0370:0000:0000:3257:9652.
Wprowadzenie standardu IPv6 było konieczne ze względu na to, że IPv4 umożliwia utworzenie tylko około 4 miliardów unikalnych adresów IP. Wraz z rozwojem Internetu liczba ta stała się niewystarczająca, bowiem coraz większa liczba adresów IP jest z roku na rok zajmowana. Standard IPv6 umożliwia z kolei utworzenie znacznie większej liczby unikalnych kombinacji cyfr – mówiąc dokładnie – 3,4 x 1038.
Z drugiej strony, mimo że standard IPv6 niesie z sobą wiele korzyści, takich jak zwiększona szybkość i bezpieczeństwo, całkowite zastąpienie standardu IPv4 zajmie jeszcze sporo czasu. Proces ten jest dość skomplikowany, gdyż wymaga unowocześnienia kosztownej infrastruktury wykorzystywanej przez dostawców usług internetowych, centra przetwarzania danych i producentów urządzeń. Z tego względu, obie wersje standardu będą wykorzystywane równolegle jeszcze przez wiele lat. Aby umożliwić proces przekształcenia sieci dostawców usług internetowych stosują technologie umożliwiające jednoczesne połączenia przy użyciu adresów IPv4 i iPv6. Oznacza to, że adres IP danego użytkownika może niekiedy przybierać naprzemiennie formę przypisywaną do każdego ze standardów.
Wyszukując w Internecie własny adres IP, uzyskany wynik przedstawia publiczny (globalny) adres IP użytkownika. Podobnie jak każde mieszkanie w bloku posiada ten sam adres ulicy, wszystkie urządzenia (tj. laptopy, smartfony i tablety) w obrębie danej sieci posiadają ten sam publiczny adres IP. Jest on przypisywany użytkownikowi przez dostawcę usług internetowych i pozostaje widoczny dla wszystkich użytkowników Internetu, włączając w to hakerów czy organy inwigilacji rządowej.
Z drugiej strony, tak samo jak każde mieszkanie w bloku posiada odrębny numer, poszczególne urządzenia wykorzystują też unikalne, wyróżniające je identyfikatory, by móc komunikować się w sieci. Właśnie z tego względu router użytkownika przypisuje każdemu urządzeniu prywatny (bądź też lokalny) adres IP. W przeciwieństwie do publicznego adresu IP, adres prywatny nie jest widoczny dla innych osób w Internecie.
Sprawdzenie publicznego adresu IP przypisanego przez dostawcę usług internetowych jest łatwe, gdyż jest on powszechnie udostępniany w Internecie. Własny adres publiczny można sprawdzić przez darmowe narzędzie do weryfikacji adresu IP na tej stronie lub nawet wyszukując go w Google. Jednakże, aby sprawdzić prywatne adresy IP poszczególnych urządzeń w sieci domowej wymagane jest kilka dodatkowych kroków opisanych poniżej.
Ustalenie adresu IP routera jest ważne w przypadku potrzeby ręcznego skonfigurowania jego ustawień. Jednakże przed rozpoczęciem poszukiwań, należy zwrócić uwagę, że poszczególne urządzenia odnoszą się do tego adresu w różny sposób. Adres IP routera w systemie Windows określany jest jako „brama domyślna”, a w przypadku urządzeń marki Apple widnieje on po prostu pod nazwą „router”. Inne urządzenia mogą określać go mianem „brama” lub innym podobnym terminem.
Znajdowanie adresu IP routera w systemie Windows
Dokładny przebieg procesu może się nieco różnić w zależności od rodzaju posiadanego urządzenia Android, ale ogólna lista czynności wygląda następująco:
Uwaga: Pamiętaj, by kliknąć opcję „Anuluj” zamiast „Zapisz” po znalezieniu adresu IP routera. W przeciwnym wypadku twój adres IP zostanie skonfigurowany jako „Statyczny”.
Znajomość adresu IP witryny internetowej może być przydatna w przypadku potrzeby zablokowania indywidualnych witryn lub ominięcia blokad nałożonych przez określone programy. Jednym z najłatwiejszych sposobów na uzyskanie adresu IP dla dowolnego adresu URL jest skorzystanie z darmowego narzędzia do weryfikacji adresu IP. Wystarczy wkleić adres witryny w polu „Adres IP lub nazwa domeny” i kliknąć przycisk „Sprawdź IP”.
Aby sprawdzić jednak adres IP witryny ręcznie, należy wykonać następujące czynności:
Uwaga: podane kroki mogą nie być odpowiednie dla starszych urządzeń z systemem Android. W takim przypadku można spróbować wykonać czynności związane ze znajdowaniem adresu IP routera. Adres IP urządzenia Android może być dostępny w sekcji „Brama sieciowa”.
W najbardziej podstawowym zakresie adres IP ujawnia informacje o kraju, mieście zamieszkania i kodzie pocztowym użytkownika. To właśnie za jego sprawą często napotkać można reklamy dostosowane pod względem naszej lokalizacji. Przykładowo, wyświetlane reklamy dotyczyć mogą restauracji w naszym mieście, a nie gdzieś w innym kraju. Podstawowe dane adresowe nie są jednak wszystkim, co adres IP ujawnia na nasz temat, gdyż powiązane są z nim również wszystkie działania wykonywane przez użytkownika w Internecie.
Reklamodawcy i witryny internetowe nie wykorzystują adresu IP użytkownika wyłącznie do ustalenia jego fizycznej lokalizacji, gdyż zależy im również na sprawdzeniu, czym dokładnie zajmuje się on w Internecie. Jednym sposobem na zebranie tych informacji jest stosowanie plików cookie i technologii monitorowania adresów IP w celu „śledzenia” ruchów użytkownika w Internecie. Przy pomocy tych danych strony trzecie mogą lepiej zapoznać się z jego typowymi zachowaniami i przedstawiać jeszcze ściślej dopasowane treści reklamowe na podstawie zainteresowań użytkownika lub nawet odsprzedawać je innym podmiotom.
Dostawcy usług internetowych mają dostęp do jeszcze większej ilości informacji o użytkowniku, gdyż zazwyczaj znają jego imię i nazwisko, dokładny adres i dane wykorzystywane do płatności. Posiadając dodatkowo dostęp do historii aktywności powiązanej z adresem IP, dostawcy usług internetowych mogą precyzyjnie powiązać wszystkie działania użytkownika w Internecie z jego rzeczywistą tożsamością. Obejmuje to m.in. listę odwiedzanych stron, kupowanych produktów czy plików pobieranych z sieci torrent. W niektórych krajach (np. w Australii, Kanadzie i Wielkiej Brytanii) dostawcy usług internetowych objęci są nawet prawnym wymogiem rejestrowania aktywności użytkowników w sieci.
Korzystanie z tzw. wirtualnych sieci prywatnych (z ang. VPN) jest jednym z najskuteczniejszych sposobów na ukrycie adresu IP. Po pierwsze, sieci VPN stosują metody szyfrowania w celu ukrycia danych użytkownika przed stronami trzecimi. Po drugie, przekierowują one ruch sieciowy użytkownika przez własne serwery. Dzięki połączeniu tych dwóch mechanizmów jedynym widocznym publicznie adresem IP jest adres samej sieci VPN, a nie korzystającego z niej użytkownika.
Ukrywanie adresu IP przy pomocy sieci VPN nie służy jednak wyłącznie do zabezpieczenia danych i ochrony prywatności w Internecie. Rozwiązanie to pozwala również uzyskać dostęp do normalnie zablokowanych treści w serwisach typu Netflix czy BBC iPlayer poprzez wybranie adresu IP przypisanego do innego kraju.
Oczywiście nie wszystkie usługi VPN stosują najlepsze dostępne na rynku technologie i część z nich mimo wszystko wciąż ujawnia prawdziwy adres IP użytkownika. Dlatego właśnie ogromne znaczenie odgrywa wybór sieci VPN oferującej dodatkowe zabezpieczenia zapobiegające wyciekom adresu IP.
Serwer proxy umożliwia przekierowanie danych w Internecie zanim dotrą one do odbiorcy docelowego. W ten sposób strony trzecie próbujące uzyskać dostęp do adresu IP użytkownika zobaczą wyłącznie adres IP serwera proxy. W gruncie rzeczy rozwiązanie to działa dość podobnie do sieci VPN. Z drugiej strony, serwery proxy nie szyfrują danych, przez co są mniej bezpieczne od usług VPN.
Tor (skrót od ang. The Onion Router) to sieć komputerowa na licencji open source obsługiwana przez ochotników, która zapewnia anonimowość w Internecie. Aby z niej skorzystać, należy pobrać najpierw specjalną przeglądarkę Tor z witryny projektu. Przeglądarka ukrywa dane użytkownika, przesyłając za pośrednictwem różnych serwerów w sieci Tor i stosując kilkuwarstwowe szyfrowanie. Zamiast rzeczywistego adresu IP użytkownika, jedynym widocznym publicznie elementem jest adres serwera w sieci Tor.
Mimo że użytkownik Tor może zachować pełną anonimowość, jego aktywność poza siecią wciąż pozostaje widoczna dla dostawcy usług internetowych. Oznacza to, że dostawca usług internetowych nadal będzie mógł zobaczyć, że użytkownik połączył się z siecią Tor, ale nie będzie w stanie monitorować jego aktywności po nawiązaniu połączenia. Niewątpliwym mankamentem tego rozwiązania jest fakt, że sieć Tor jest bardzo powolna, gdyż dane użytkownika są przekierowywane przez wiele serwerów, zanim dotrą do lokalizacji docelowej. Z tego względu, streamowanie filmów z YouTube w przeglądarce Tor wiązałoby się ze znacznymi opóźnieniami i przerwami na buforowanie.
Jednym z najszybszych sposobów na ukrycie adresu IP domowej sieci jest przekierowywanie danych przez sieć komórkową posiadanego smartfonu. Rozwiązanie to wymaga jedynie utworzenia tzw. hotspotu na telefonie.
Niestety, choć w ten sposób można ukryć adres IP domowej sieci, nie zapewnia on ochrony prywatności danych. Dostawca usług telefonicznych nadal będzie mógł monitorować aktywność użytkownika w sieci, gdyż przesyłane dane nie są poddawane szyfrowaniu. Niemniej jednak, jest to wciąż dobry i szybki sposób na zamaskowanie adresu IP dla osób obawiających się potencjalnych zagrożeń w Internecie.
Sieć VPN | Serwer proxy | Tor | Sieć komórkowa | |
---|---|---|---|---|
Ukrywanie adresu IP | ✔️ | ✔️ | ✔️ | ✔️ |
Pełna anonimowość | ✔️ | |||
Wysoka szybkość połączeń | ✔️ | ✔️ | ✔️ | |
Szyfrowanie danych | ✔️ | ✔️ | ||
Omijanie blokad geograficznych | ✔️ | ✔️ | ✔️ |
Najszybszym sposobem na sprawdzenie własnego publicznego adresu IP jest darmowe narzędzie do weryfikacji adresu IP na tej stronie.
Możesz także przejść do tej sekcji w celu sprawdzenia prywatnego adresu IP posiadanych urządzeń.
Protokoły IPv4 i IPv6 są w wielu względach podobne, ale jeden z nich jest zdecydowanie lepszy, jeśli chodzi o gry online. Połączenie IPv6 zapewnia lepszy komfort dla graczy na konsoli Xbox, gdyż jest po prostu szybsze niż IPv4, co wiąże się z mniejszymi opóźnieniami. Jest to spowodowane wyeliminowaniem procesu translacji adresów sieciowych (z ang. NAT) występującego w przypadku urządzeń, które posiadają wspólny publiczny adres IP.
Kolejnym atutem jest fakt, że Xbox obsługuje natywnie protokół IPv6. Oznacza to, że jeżeli tylko Twój dostawca usług internetowych wykorzystuje standard IPv6, połączenie to powinno być widoczne na Twojej konsoli.
Protokół IPv6 jest lepszy niż IPv4 zarówno ze względu na szybkość, jak i bezpieczeństwo.
Przy połączeniach IPv4 dane muszą przejść obniżający szybkość proces translacji adresów sieciowych (NAT), ponieważ wszystkie urządzenia w sieci użytkownika dzielą pojedynczy publiczny adres IP. Protokół IPv6 pomija natomiast proces translacji adresów, zapewniając urządzeniom bardziej bezpośrednią i wydajną łączność z Internetem.
IPv6 posiada również wbudowaną technologię IPSec, która uwierzytelnia i szyfruje dane użytkownika w sieci, utrudniając zadanie cyberprzestępcom.
Choć protokół IPv6 przewyższa IPv4 w wielu względach, jego wdrożenie przez operatorów sieci i dostawców usług internetowych postępuje dość powoli. Wynika to zasadniczo z dwóch głównych czynników. Po pierwsze, udoskonalenie infrastruktury sieciowej do obsługi IPv6 jest kosztowne, toteż dostawcy usług internetowych nie są zmotywowani do podjęcia tego kroku, gdyż pozostanie przy standardzie IPv4 zapewnia im większe zyski.
Po drugie, wykorzystując proces translacji adresów sieciowych (NAT), dostawcy usług internetowych mogą przydzielić pojedynczy publiczny adres IP wszystkim urządzeniom w sieci domowej użytkownika. Wszystko to opóźnia problem związany z wyczerpaniem zasobu adresów IPv4 i ogranicza motywację po stronie dostawców usług internetowych do wprowadzenia IPv6.
Nie. Serwer obsługujący wyłącznie IPv4 nie może komunikować się bezpośrednio z serwerem IPv6, gdyż wykorzystują one odrębne protokoły komunikacyjne. Aby umożliwić współpracę między nimi, konieczne jest przeprowadzenie procesu translacji danych. Właśnie z tego powodu urządzenia oparte wyłącznie na protokole IPv4 nie umożliwią dostępu do witryn wykorzystujących IPv6.
Tak. Jeśli zmienisz miejsce zamieszkania, Twój adres IP również ulegnie zmianie. Jeśli jednak zależy Ci na zachowaniu poprzedniego adresu IP, możesz skontaktować się ze swoim dostawcą usług internetowych i poprosić o przydzielenie statycznego adresu IP.
Obecnie wszystkie sieci VPN obsługują wyłącznie połączenia IPv4. Jeśli spróbujesz nawiązać połączenie IPv6 z innym urządzeniem lub witryną internetową, sieć VPN zignoruje żądanie, co może zagrażać wyciekiem adresu IP. Aby rozwiązać ten problem, usługi VPN muszą blokować ruch sieciowy w protokole IPv6 i przekierowywać wyłącznie dane IPv4. Niestety nie wszystkie sieci VPN oferują tę funkcję, przez co wybór wysokiej klasy usługi VPN z ochroną przed wyciekami danych IPv6 jest niezmiernie ważny.
Zmiana publicznego adresu IP różni się od jego maskowania i może być przydatnym rozwiązaniem w przypadku, gdy Twój osobisty adres IP został zablokowany lub poddany ograniczeniom szybkości przez dostawcę usług internetowych. Poniżej znajdziesz dwa sposoby pozwalające trwale zmienić adres IP:
Adres MAC | Podczas gdy adres IP stanowi identyfikator sieci, za pośrednictwem której dane urządzenie łączy się z Internetem, adres MAC stanowi identyfikator samego urządzenia. Jest on przypisywany urządzeniu jeszcze przez producenta i zostaje wbudowany na trwałe w jego oprogramowanie źródłowe. Zarówno adresy IP, jak i Mac odgrywają zasadniczą rolę przy nawiązywaniu połączenia z Internetem. Domowy router musi znać adres MAC urządzenia, aby je zidentyfikować i nawiązać z nim połączenie. Dopiero później może on przypisać mu adres IP i umożliwić łączność z Internetem. Adresy IP zmieniają się wraz z lokalizacją urządzenia, lecz jego adres MAC zawsze pozostaje ten sam. |
Brama/brama domyślna | Termin „brama” lub „brama domyślna” oznacza po prostu prywatny adres IP posiadanego routera. |
Nazwa domeny | Nazwa domeny witryny internetowej stanowi identyfikującą ją frazę wpisywaną w przeglądarce internetowej (przyklad.com). Jest to swego rodzaju alfabetyczna wersja adresu IP, który składa się tylko z cyfr. Dzięki temu można ją łatwiej zrozumieć i zapamiętać w porównaniu do przypadkowego ciągu cyfr. |
Adres URL | Adres Ujednoliconego Lokalizatora Zasobów (z ang. URL) stanowi pełną nazwę wykorzystywaną do identyfikacji poszczególnych stron w obrębie danej witryny internetowej wraz z nazwą jej domeny. Przybiera on formę: http://www.przyklad.com/przyklad. |
Maska podsieci | Maski podsieci wykorzystywane są do podziału adresu IP na adres sieci i adres serwera (indywidualnego urządzenia). Służą one wielu funkcjom, które obejmują wspomaganie urządzeń w znajdowaniu właściwego hosta i zapobieganie powstawaniu zatorów w sieci. |
Nazwa hosta | W lokalnej sieci domowej, termin „nazwa hosta” odnosi się do unikalnej nazwy przypisanej urządzeniu do celów jego identyfikacji. |
Termin ten może odnosić się również do części adresu URL witryny internetowej, który identyfikuje właściwą dla niej sieć. Przykładowo, „www” stanowi nazwę hosta witryny „www.przyklad.com”. | |
DNS | Adres w Systemie Nazw Domenowych (z ang. DNS) służy „przetłumaczeniu” nazwy witryny na adres IP, tak aby urządzenia mogły zidentyfikować poszukiwaną zawartość. Przykładowo, jeśli wpiszemy w przeglądarce „www.przyklad.com”, system DNS przekonwertuje hasło w ciąg cyfr, np. „111.111.111.111”, tak aby urządzenie mogło wczytać właściwą stronę. |
WizCase wspierają czytelnicy. Jeśli kupisz coś za pośrednictwem odnośników dostępnych na stronie, możemy otrzymać prowizję. Dokonując zakupu przez naszą witrynę, nie ponosisz żadnych dodatkowych kosztów – prowizję w całości pokrywa właściciel produktu. Część dostawców oprogramowania podlega pod naszą spółkę macierzystą.
.